|
Με αφετηρία τη θέση ότι τα οικονομικά πρέπει να προσεγγίζονται μέσω ενός ελάχιστου αριθμού αξιωματικών προτάσεων και των γενικώς αποδεκτών νόμων των μαθηματικών, το βιβλίο καταδεικνύει με απλότητα, ομοιομορφία και γενικότητα ότι ο στόχος αυτός είναι εφικτός. Επεξηγείται πως, βάσει 12 θεμελιωδών υποθέσεων, οποιοσδήποτε σύμπλεγμα συναλλαγών μπορεί να αναπαρασταθεί ως ένα σύστημα αποτελούμενο από 2η μη-ομογενείς γραμμικές διαφορές εξισώσεις πρώτης τάξης με (μεσοπρόθεσμα) σταθερούς συντελεστές, όπου το η ορίζεται ως ο αριθμός των τομέων ή των αγαθών και το t ως ο χρόνος. Το σύστημα είναι προσδιορισμένο στ διανυσματικό χώρο (R2n, t) και, άρα, οι εισπράξεις και οι πληρωμές που συνιστούν τις ενδογενείς μεταβλητές του, κατανέμονται πλήρως ανάμεσα στους θεσμικούς τομείς, τα παζάρια αγαθών και τις συναλλασσόμενες χώρες. Χάρη στη μαθηματική μορφή των Ευκλείδειων μοντέλων, οι νομισματικές δημοσιονομικές και άλλες αρχές ή φορείς μπορούν να εκφράσουν τις λύσεις ισορροπίας, τις συνθήκες σταθερότητας, και τις δυνατότητες πηδαλιούχησης κάθε οικονομικού συστήματος ως συναρτήσεις μικρού αριθμού εξωγενών παραμέτρων. Ακολούθως, με το κατάλληλο μαθηματικό λογισμικό, μπορούν να υπολογίσουν ή να κατευθύνουν τα έσοδα και τα έξοδα των θεσμικών τομέων και, άρα, τις πωλήσεις και τις αγορές ανάμεσα στα παζάρια αγαθών και τις συναλλασσόμενες χώρες, κατά τον επόμενο χρόνο. Πιο μακροπρόθεσμες προβλέψεις επιτυγχάνονται με επανάληψη των υπολογισμών για έκαστον έτος για το οποίο υπάρχουν ή έχουν γίνει υποθέσεις ή προβολές ως προς τις ισχύουσες εξωγενείς μεταβλητές.
|
|